Leonie’s dada-dagboek

Hey! Ik ben Leonie. 

Jij kent me misschien nog niet, maar daar gaan we snel verandering in brengen.

Laten we bij het begin beginnen. In het derde jaar van mijn opleiding Communicatie stond ik voor een belangrijke keuze: een stageplek vinden. Niet zomaar een plek, maar eentje waar ik écht kon meewerken, groeien en ontdekken waar mijn talenten liggen. Tijdens mijn zoektocht stuitte ik op ATELIER dada. Nieuwsgierig klikte ik door naar de website en ontdekte ik dat het kantoor praktisch om de hoek lag, aanlokkelijk, maar dat was niet wat me over de streep trok. Wat me meteen overtuigde, was de baseline: “Alles met liefde”. Niet veel later ging ik langs voor een gesprek. En al snel wist ik het zeker: dit was de plek waar ik wilde zijn.

Achter de dada-deur 

Op 20 januari 2025 stapte ik binnen bij ATELIER dada als stagiaire. Dit deed ik met gezonde zenuwen, tonnen goesting en een rugzak vol dingen die ik nog wilde leren. En ik was aan het juiste adres. Tijdens mijn stage mocht ik mijn tanden zetten in opdrachten voor vzw Touché, Helan, het uitzendkantoor voor 60+ Nestor en Otheo.be.

Die eerste dagen voelden een beetje als leren fietsen met wind in de rug: in sneltempo ontmoette ik nieuwe mensen, ontdekte ik nieuwe manieren van werken en leerde ik mezelf beter kennen. Het doet me denken aan wat Einstein ooit zei: “Het leven is als fietsen. Om je evenwicht te bewaren, moet je blijven bewegen”. Einstein ben ik niet, maar bewegen bleef ik doen. En het leukste? Ik mocht echt àlles proberen.

Belofte maakt schuld

Tijdens mijn sollicitatiegesprek kwam Parijs ter sprake, mijn favoriete stad. Geert maakte toen een belofte: “Als je hier stage komt doen, gaan we naar Parijs”. Eerlijk toegegeven, die belofte nam ik niet helemaal serieus. Maar geloof het of niet, we reden effectief voor één dag naar Parijs. Met vijf in de auto, Franse chansons op de achtergrond. Geen strak schema, heerlijk flaneren, de sfeer opsnuiven, praten, lachen en ideeën opdoen. Het werd een dag om nooit te vergeten.

Een paar weken later, zaten we in de auto op weg naar het volgende avontuur, toen Kelly en Geert plots vroegen: “Zou jij niet willen blijven?”. Compleet overdonderd zat ik op de achterbank. Zelfs in mijn stoutste dromen had ik daar nog niet aan gedacht. En wie mij kent, weet: overhaaste beslissingen staan niet in mijn woordenboek, maar stiekem was ik al lang verkocht.

Naar het einde van mijn stage toe wist ik: dit is écht wel mijn dada. En nu hoor ik je denken: hoe weet je dat zo zeker? Sinds 15 september mag ik mezelf officieel copywriter noemen bij ATELIER dada. Of, zoals Kelly en Geert het liever zeggen: contentkoningin. En eerlijk? Ik had geen beter plekje kunnen wensen.

Wie is die contentkoningin nu? En wat komt ze doen?

Je kan mij beschrijven als een fashionista, een lezer, een koffieliefhebber, een babbelaar, een perfectionist en bovenal: een taalnerd. Rad van tong en scherp van pen. Ondertussen ben ik afgestudeerd, met niet alleen mijn diploma, maar ook de prijs voor ‘strafste stage’ op zak. Dat heb ik natuurlijk te danken aan de dadaïsten en alle fantastische mensen waarmee ik tijdens mijn stage mocht samenwerken.

Nu zit ik opnieuw op mijn vaste plekje op kantoor, waar ik mijn favoriete hobby mag uitoefenen: schrijven. Radiospots, social posts, scripts, nieuwsbrieven, noem maar op. Een leeg blad is mijn favoriete uitdaging. En precies dat ga ik bij ATELIER dada doen: schrijven, herschrijven, concepten bedenken, koffie drinken, brainstormen en elke dag bijleren.

Ziezo, de eerste pagina van mijn dada-dagboek is geschreven. Op naar de volgende, mijn dada-dromen achterna.